Stjórnmálamenn á Íslandi hafa gleymt þeim sem minnst mega sín

Ég er ósáttur við Icesave, en þetta var eini kosturinn í stöðunni. 

Hins vegar eru bæði stjórnarliðar og stjórnarandstæðingar á þingi varla á vetur setjandi eftir að hafa klúðrað fjárlagafrumvarpinu nánast frá A-Ö.  Flestir ráðherrar í samvinnu við fjárlaganefndarþingmenn virðast hafa valið þann kostinn að príla upp á bak þeirra sem verst standa í þjóðfélaginu til að halda höfði sínu uppúr.  Þeir völdu einfaldlega þá hópa.  Líklega gerðist þetta vegna þess að hvorki ríkisstjórnin né þingið virðist hafa áhuga á að taka ábyrgð á samfélaginu og því var einfaldast að láta þá sömu embættismenn og hafa unnið fjárlög í góðærinu um fjárlögin núna.  Þannig gat stjórnmálagengið einbeitt sér að því að drepa tímann í Icesave leiknum.

Eini ráðherrann sem virðist hafa valið að skera niður af viti og án þess að það bitnaði á okkar minnstu bræðrum var utanríkisráðherra - af öllum.  Hann virðist líka vera eini ráðherrann sem stýrir ráðuneytinu sínu en lætur ekki íhalds og framsóknardindlana í embættismannahópnum trufla og skemma uppbyggingu í sínu ráðuneyti.  Betur væri að forsætis- og fjármálaráðherrar tækju Össur sér til fyrirmyndar að ekki sé talað um heilbrigðis- og félagsmálaráðherra. 

Og ekki eru ónytjungarnir í stjórnarandstöðunni betri - þeir völdu að eyða megninu af tíma sínum á þingi þetta ár í Icesavebullið í stað þess að standa vörð um þá sem minna mega sín. 

Og víkur þá sögunni að stjórnmálamönnum í sveitastjórnum - ekki sýna þeir fólkinu sínu mikinn skilning og hreyfðu hvorki hönd né fót til að benda samherjum sínum á þingi á delluna sem fjárlagafrumvarpið var. Þeir sitja þess vegna uppi með það að ríkið sturtar á sveitarfélögin í landinu nokkur hundruð milljónum í aukinn kostnað vegna félagsþjónustu.  Svei þessu gengi öllu saman. 

Eftir situr samfélag sem hefur miklu meiri áhuga á að byggja upp bankakerfið á ný og koma því í svipaða stöðu og einhverntíma fyrir hrun heldur en að huga að því fólki sem minnst má sín í samfélaginu.  Það verður af þeim sökum seint hægt að tala um núverandi ríkisstjórn sem norræna velferðarstjórn.  Sú ríkisstjórn sem nú situr þarf verulega að taka sér taki og snúa sér að því að sinna fólkinu í samfélginu nú þegar Icesave sandkassanum hefur verið lokað.  Og þingmennirnir sem við kusum í vor eiga að snúa sér að því að leita lausna og koma málum sínum fram og vinna saman.

Það gleymdist líka algerlega að hreinsa til í embættismannakerfi ráðuneytanna.  Baldur Guðlaugsson er örugglega ekki sá eini í þeim hópi sem graðkaði að sér verðmætum með upplýsingum sem hann fékk í krafti embættis síns og hann er örugglega ekki eini pólitískt ráðni skósveinn íhalds og framsóknar í efstu lögum embættismannakerfisins íslenska.  Jafnvel þó flestir þessara einstaklinga sinni störfum sínum þá ríkir gífurlegt vantraust á þennan hóp og því hefði auðvitað átt að setja efsta og næstefsta lagið á flot þannig að fólk væri fært til innan kerfisins eða það þyrfti jafnvel að sækja um stöðu upp á nýtt.  Í það minnsta þurfa allir aðrir að endurskoða stöðu sína í samfélaginu og ég get ekki séð hvað yfirmenn ráðuneyta hafa gert til að verðskulda að sitja rólegir í hægindum sínum.